به خدا سوگند،اگر پای در میان می نهادند،و علی را بر کاری که پیغمبر به عهده او نهاد می گذاردند،آسان آسان ایشان را به راه راست می برد.وحق هریک را بدو می سپرد،چنانکه کسی زیانی نبیند و هرکس میوه آنچه کشته است بچیند .تشنگان عدالت از چشمه معدلت او سیر و زبونان در پناه صولت او دلیر می گشتند.اگر چنین می کردند درهای رحمت از زمین و آسمان بروی آنان می گشود. اما نکردند و بزودی خدا به کیفر آنچه کردند آنان را عذاب خواهد فرمود.

بیایید! و بشنوید!

شگفتا روزگار چه بوالعجب ها در پس پرده دارد؟و چه بازیچیه ها یکی از پس دیگری برون می آرد.راستی مردان شما چرا چنین کردند؟و چه عذری آوردند؟دوست نمایانی غدّار.در حق دوستان ستمکار و سرانجام به کیفر ستمکاری خویش گرفتار.سر را گذاشته به دم چسبیدند.پی عامی رفتند و از عالِم نپرسیدند.نفرین بر مردمی نادان که تبهکارند و تبهکاری خود را نیکوکاری می پندارند.

وای بر آنان.آیا آنکه مردم را به راه راست می خواند،سزاوار پیروی است یا آنکه خود راه را نمی داند؟در این باره چگونه داوری می کنید؟

 پی نوشت :زندگانی فاطمه زهرا (س).مرحوم دکتر جعفر شهیدی